Ta ki herkesin hak ettiği gibi yaşayacağı sürece. Vatandaşın sırtında binilmeyen yer kaldı mı acaba? Metroya belli bir miktarda valiz ve sırt çantaları ile binerseniz ek ücret ödeme zorunluluğu ile karşı karşıya geleceksiniz artık. Eskiden, ‘yakında aldığımız havaya bile vergi gelir bu gidişle’ diyenleri de saygıyla analım. Ona vergi, buna vergi, ota vergi... Memleketin derdi çok. Çocukların beslenme alışkanlığı çok konuşuluyor, hep konuşuluyor da bir şey yapan yok. Gerçi büyüklerin beslenmesi gayet normalmiş gibi. Her yaştan insana sahip çıkılması gerekiyor artık. Ok yaydan çoktan çıkmış da nereye saplandığını bilen yok. Biz ilkokula giderken meyve, süt, küçük paketlerde fındık dağıtılırdı aralıklarla. O zaman da memleket üzerinde ufak tefek sıkıntılar vardı. Çocuk aklımla hatırlıyorum. Büyükler kritik yapar, kendi aralarında dertlenir, kendi aralarında şikayet oluştururlardı. Bitmedi, bitmiyor bu durum. Geçenlerde daha kış gelmeden ilk şiddetli yağışlarla her yanı sel götürdü. Metrekareye kaç insan düşüyor acaba? Bu toprak pardon bu taş zemin bu kadar insanı, bu kadar binayı kaldırır mı diye hiç düşünen oluyor mu acaba? Al al al... Bu kadar göç alınmaz, bu kadar ağaç kesilmez, bu kadar her yere çöp atılmaz. At at at... Yazın atılan çöplerin bir çoğu nereye gidiyor diye düşünmeli. Suyun gitmesi için açılan kanalları çöp kutusu sanıp eline geçen her şeyi atan zihniyetler var. Bu kanallar en ufak yağışta boğazına kadar tıkalı olduğu için verileni geri kusar. Sonbaharda bu temizlenmezse sonuç... Hep birlikte hallediyoruz yani! İnsan, anlamaya çalışmaktan yorgun düşse de hallediciler iş başında olmaktan yorulmuyor nedense. Bazen ne yapsan, olacak olanın önüne geçemezmişsin. Bizim durumumuz da buna benziyor. Yani güzelim, olması gereken her şeye rağmen olacak gibi.
İnsanların çilesi de şikayetleri de bitmiyor, bitecek gibi de gözükmüyor. Ufuk karanlık. Sokak kedileri kapıyı çalıyor, ‘acıktık’, diye. Kalkıp mama verme zamanı. Birbirimizi kollamazsak gerisinin bizlere neler yaptığını biliyoruz zaten.
Karanlığın üzerine yürüyenlere selam olsun. İyi haftalar dilerim.
Neval Savak
